มาฆบูชา
วันมาฆบูชา ( บาลี : มาฆปูชา ; อักษรโรมัน : Magha Puja ) เป็น วันสำคัญ ของชาวพุทธ เถรวาท และวันหยุดราชการใน ประเทศไทย [1] "มาฆบูชา" ย่อมาจาก "มาฆปูรณมีบูชา" หมายถึง การ บูชา ในวันเพ็ญกลางเดือนมาฆะตาม ปฏิทินอินเดีย หรือเดือน 3 ตามปฏิทิน จันทรคติ ของไทย (ตกช่วงเดือนกุมภาพันธ์หรือมีนาคม) ถ้าปีใดมีเดือนอธิกมาส คือมีเดือน 8 สองหน ( ปีอธิกมาส ) ก็เลื่อนไปทำในวันเพ็ญเดือน 3 หลัง (วันเพ็ญเดือน 3) [2] วันมาฆบูชาได้รับการยกย่องเป็นวันสำคัญทางศาสนาพุทธ เนื่องจากเหตุการณ์สำคัญที่เกิดขึ้นเมื่อ 2,500 กว่าปีก่อน คือ พระโคตมพุทธเจ้า ทรงแสดง โอวาทปาติโมกข์ ท่ามกลางที่ประชุมมหาสังฆสันนิบาตครั้งใหญ่ในพระพุทธศาสนา คัมภีร์ ปปัญจสูทนี ระบุว่าครั้งนั้นมีเหตุการณ์เกิดขึ้นพร้อมกัน 4 ประการ คือ พระภิกษุ 1,250 รูป ได้มาประชุมพร้อมกันยังวัดเวฬุวันโดยมิได้นัดหมาย, พระภิกษุทั้งหมดนั้นเป็น " เอหิภิกขุอุปสัมปทา " หรือผู้ได้รับการอุปสมบทจากพระพุทธเจ้าโดยตรง, พระภิกษุทั้งหมดนั้นล้วนเป็น พระอรหันต์ ผู้ทรง อภิญญา 6, และวันดังกล่าวตรงกับวันเพ็ญเดือน 3 [3] ดังนั้น จึงเรียกวันนี้อีกอ